Finasteryd jest lekiem stosowanym głównie w leczeniu łysienia androgenowego oraz łagodnego przerostu gruczołu krokowego. Działa poprzez hamowanie enzymu 5-alfa-reduktazy, co prowadzi do zmniejszenia stężenia dihydrotestosteronu (DHT) – hormonu odpowiedzialnego za wypadanie włosów i przerost prostaty. Pomimo korzyści terapeutycznych, istnieją obawy dotyczące jego potencjalnego wpływu na męską płodność. Poniżej przedstawiamy informację, w jaki sposób finasteryd może wpływać na układ rozrodczy mężczyzn oraz jakie są wyniki badań naukowych w tym zakresie.

Jak finasteryd wpływa na jakość nasienia?

Niektóre badania wskazują, że stosowanie finasterydu może negatywnie wpłynąć na jakość nasienia. Do głównych zmian mogą należeć:

  • Obniżona liczba plemników – u niektórych mężczyzn zaobserwowano zmniejszenie liczby plemników w ejakulacie.
  • Zmniejszona ruchliwość plemników – ruchliwość plemników, która jest istotna dla zapłodnienia, może być czasowo obniżona.
  • Zmiany w morfologii plemników – w niektórych przypadkach zaobserwowano zmiany w kształcie plemników, co może wpłynąć na ich zdolność do zapłodnienia komórki jajowej.
  • Zmniejszenie objętości ejakulatu – finasteryd może prowadzić do obniżenia objętości nasienia, co jest jednym z częstszych skutków ubocznych.

Czy efekty są odwracalne?

Jedną z kluczowych kwestii jest to, czy negatywne efekty stosowania finasterydu na jakość nasienia są trwałe, czy odwracalne. Badania sugerują, że po odstawieniu leku, parametry nasienia wracają do normy, jednak czas potrzebny na regenerację może się różnić. Najczęściej zmiany w jakości nasienia są odwracalne po około 3-6 tygodniach od zaprzestania stosowania finasterydu. Niemniej jednak, w rzadkich przypadkach, niektórzy mężczyźni mogą doświadczać dłuższego okresu powrotu do pełnej płodności.

Wpływ finasterydu na poziom testosteronu

Finasteryd obniża poziom DHT, jednak zazwyczaj nie ma znaczącego wpływu na ogólny poziom testosteronu w organizmie. Niektóre osoby stosujące lek zgłaszają objawy związane ze zmniejszonym libido, co również może mieć pośredni wpływ na płodność. Objawy te są zazwyczaj łagodne i ustępują po odstawieniu leku.

Opinie lekarzy na temat stosowania finasterydu a płodność

Opinie specjalistów są podzielone. Niektórzy lekarze uważają, że finasteryd nie ma istotnego wpływu na płodność, zwłaszcza przy niskich dawkach stosowanych w leczeniu łysienia. Inni jednak zalecają ostrożność, zwłaszcza u mężczyzn, którzy już mają problemy z płodnością lub planują starania o dziecko w najbliższej przyszłości.

Badania kliniczne dotyczące wpływu finasterydu na płodność

Badania naukowe przynoszą różnorodne wyniki:

  • Niektóre badania wykazują negatywny wpływ na liczbę i ruchliwość plemników, który jest odwracalny po odstawieniu leku.
  • Inne badania nie wykazują znaczącego wpływu na płodność, co sugeruje, że efekty mogą być zależne od indywidualnej reakcji na lek.

Czy stosowanie finasterydu podczas starań o dziecko jest bezpieczne?

Decyzja o stosowaniu finasterydu podczas starań o dziecko powinna być dobrze przemyślana i omówiona z lekarzem. Jeśli istnieją obawy dotyczące jakości nasienia, można rozważyć odstawienie leku na kilka miesięcy przed planowanym poczęciem, aby zapewnić powrót do normalnych parametrów nasienia. Warto także wykonać badania nasienia przed rozpoczęciem leczenia, aby móc monitorować zmiany.

Alternatywne metody leczenia łysienia podczas starań o dziecko

W czasie, gdy mężczyzna stara się o dziecko, warto rozważyć inne metody leczenia łysienia, takie jak:

  • Minoksydyl – środek stosowany miejscowo, który nie wpływa na hormony.
  • Suplementy diety – preparaty zawierające biotynę, cynk i inne składniki wspomagające wzrost włosów.

Jeśli masz łysienie androgenowe i zastanawiasz się nad możliwościami leczenia, umów się na konsultację z lekarzem specjalistą tutaj

Wnioski

Stosowanie finasterydu może potencjalnie wpłynąć na płodność mężczyzn, jednak efekty te są zazwyczaj odwracalne po odstawieniu leku. Nie każdy pacjent doświadcza negatywnego wpływu na jakość nasienia, ale mężczyźni planujący potomstwo powinni skonsultować się z lekarzem w celu oceny ryzyka i rozważenia ewentualnych alternatyw terapeutycznych.